werk#2

Hallo daar in Nederland

Voor de oplettende lezer: ja, je hebt het goed gezien, dit verslag is niet in Shepparton geschreven. Aan het eind van het verslag, of misschien al wel eerder, zal duidelijk zijn hoe dat komt.

Nadat we dus een dag in Melbourne hadden doorgebracht, zijn we 's avonds in de bus naar Shepparton gestapt. Na een kort busritje, maar drie uur, kwamen we in Shepparton op een verlaten station aan, met als enige aanwijzing de naam en het telefoonnummer van het hostel waar we heen zouden en de tip om een taxi te bellen. Helaas konden we nergens een telefoonnummer van een taxi vinden, dus nog maar een keer het hostel gebeld, die ons na lang zoeken een taxi-nummer gaven. De taxi bracht ons naar het hostel, al hadden we niet het idee dat het de snelste weg was. In elk geval kwamen we aan bij het hostel en leek het niet zo heel leuk. We kregen ook te horen dat de tomatenguy (degene die ons en de andere plukkers op zou moeten pikken) al twee ochtenden niet was komen opdagen. Toch maar ingecheckt, wat moet je anders om half elf, en de wekker op 6 uur gezet om in ieder gevak op tijd te zijn. Om kort te gaan: de volgende ochtend vroeg wakker, met te weinig slaap en de tomatenguy kwam inderdaad niet opdagen, net als de perenguy die daarna misschien zou komen. Na even nagedacht te hebben, besloten we om maar uit te checken en de eerste bus terug naar Sydney te boeken en in Brisbane verder naar werk te zoeken. Die dag hebben we dus besteed aan Shepparton verkennen. We hebben wat boodschappen gedaan, kregen een gratis busrit naar de stad (er wonen toch ook leuke mensen in Shepparton:P) en zijn toen ergens gaan zitten om te lunchen.

En toen gebeurde het: ik werd gebeld door de AIFS (de partnerorganisatie van onze reisorganisatie) dat er werk was in Griffith, als we dat wouden konden we Cesar bellen en daarheen gaan. Omdat het wel goed klonk en we toch werk wouden, hebben we maar besloten dat te doen. Cesar klonk aardig, en bood aan om ons van het station in Griffith op te halen om 1 uur 's nachts. Dus wij weer terug naar het reisbureau om een nieuwe bus te boeken. Helaas konden we het geld van de bus naar Sydney niet meer terugkrijgen, wat het hele Shepparton-uitstapje nog maar wat duurder maakte. Nadat we onze tassen hadden gehaald en een broodje gegeten hadden en toen nog een poosje gewacht (in de regen, onder een afdakje) kwam de bus en was het regenachtige Shepparton verleden tijd. Wij blij!!

Op het station van Griffith kwam er al snel iemand naar ons toe die inderdaad Cesar bleek te zijn en ons meenam. Onderweg vertelde hij al van alles over het werk, het hostel en het stadje. Die eerste nacht, of wat er nog van over was, zouden we in de tv-kamer doorbrengen om niemand wakker te maken. Daar stonden toevallig twee slaapbanken, een tafeltennistafel en een airhockeytafel, zodat je ons niet hoorde klagen. Bovendien beloofde hij dat we die eerste nacht niet hoefden te betalen. Later gaf hij ons ook de tweede nacht cadeau, dat was wel heel aardig! Het hostel is ook heel leuk. Het is eigenlijk meer een soort kamp, met allemaal kamers rondom een keuken en eetkamer, een buitenterrein en maximaal 40 gasten. Het zijn allemaal 3-persoonskamers en het is echt supergoedkoop en schoon, dus uiteindelijk hebben we het toch wel getroffen.

Helaas was er geen kamer vrij waar we samen op konden, dus slaapt Roos nu op een kamer met 2 chilenen en ik met twee fransen van bijna 30, Audrey en Celine. Ze zijn wel aardig, maar tis wel een beetje vreemd om met mensen van 10 jaar ouder op een kamer te liggen.

Zaterdagochtend bracht Cesar ons naar het stadje, zodat we dat even konden verkennen en wat boodschappen konden doen. 'S avonds was er toevallig een bbq, dat was wel heel gezellig en lekker. Er zijn zelfs nog meer vega's, al ben ik er nog niet achter wie, en er waren dus ook vegaburgers en worstjes! Zondag was een regenachtige dag, wat niet zo fijn was aangezien dat het fruitplukken nog wel eens kan beinvloeden... Na een hoop niks doen (er is niet zo heel veel te doen bij het hostel aangezien het stadje twintig minuten lopen is en er op het terrein zelf nou niet zo veel is. We zijn nog wel even naar het stadje geweest. Maandag zouden we, door die regen, nog niet beginnen. Toen ik in de keuken zat te wachten tot roos zou komen ontbijten, kwam Cesar op een gegeven moment naar me toe dat Roos al aan het werk was en dat ik zo snel mogelijk ook zou beginnen, ergens deze week. Dat betekende dus een hele dag alleen! Zoals je misschien begrijpt was dat niet erg aanlokkelijk, maar uiteindelijk was Roos maandag toch al vroeg terug en viel het mee. 'S middags zijn we nog een keer naar het stadje geweest, om broodtrommels te kopen (hele leuken, met bestek in de deksel) en een monopoly-kaartspel. Dinsdag kon ik nog steeds niet beginnen, en heb ik dus de hele dag rondgehangen, gelezen, muziek geluisterd, tv gekeken (erg saai) en reisplannen gemaakt en bekeken enzo. Roos was er om een uur of 5 weer, en we hebben gezellig samen gegeten en nog wat spelletjes gedaan. 'S middags leek het nog of ik vandaag (woensdag) zou gaan beginnen, maar helaas kreeg ik 's avonds te horen dat de packing shed waar ik zou werken (we gaan dus niet plukken, maar inpakken) dan een vrije dag heeft door de regen, dus wordt het donderdag. Echt, ik heb nog nooit zo'n hekel aan regen gehad als nu!! Het komt namelijk vooral door de regen dat het zo lang duurt, want dan kan er niks geplukt worden, en dus ook niet gepakt.

In ieder geval, hopelijk kan ik morgen beginnen met meloenen inpakken. Verder is het in Griffith heel leuk, al is het dus nogal saai als je niet werkt. Hopelijk begin ik morgen en dan zou ik 10 uur per dag werken, 3 tot 4 weken achter elkaar tenzij er geen werk is, dan heb ik een vrije dag. Dat klinkt wel veel, maar ik ben er wel blij mee, want dan verdien je tenminste ook veel en kan je dat daarna weer uitgeven aan leuke dingen.

Ik geloof dat dat het wel weer was. Om nog even zo veel mogelijk vragen te beantwoorden: volgens mij is het weer dat waarbenjij.nu geeft niet echt betrouwbaar, kouder dan nog net korte broeken-weer is het nauwelijks geweest. We zitten niet intern, regelen zelf ons slapen en eten, maar we zitten wel in eenj speciaal werk-hostel (iedereen die er zit werkt (of zoekt werk, maar volgens mij heeft iedereen nu werk) Ik zie zo snel niet meer vragen, en mn tijd is bijna op, dus als je nog iets specifieks wilt weten: vraag het gerust!!

Adios, en tot de volgende blog!!