Duiken!!!

Heey mensen in de lente!

Zoals ik al zei, kwamen we op koninginnedag terug in de haven van Airlie Beach. Dat was achteraf nog best jammer, want er bleken die dag in Cairns allemaal activiteiten te zijn (we gingen de dag daarna naar Cairns). Toen we terugkwamen zijn we eerst teruggelopen naar ons hostel om te gaan lunchen (daar lag ons eten namelijk nog) en er was een gigantische Goanna (reptiel) die op een gegeven moment de keuken en prullenbak in kwam, wat wel vrij hilarisch was. Gelukkig heeft ie niemand aangevallen (kweet ook niet of ze echt gevaarlijk zijn) en ging hij na een poosje weer naar buiten. Daarna hebben we even achter internet gezeten en de rest van de middag bij de lagoon (gratis open lucht zwembad) doorgebracht, totdat we naar een bar gingen waar we met de groep van de zeiltocht pizza's gingen eten. Helaas moesten we eerst een hele poos wachten en moesten we dus met onze pizza's naar de bus lopen, anders waren we daar niet op tijd. De bus was er gelukkig nog niet, zodat we toch onze pizza's konden eten. De bus was een beetje laat, toen ie er eindelijk was begon onze tweede busnacht deze week. Hij was een stuk aangenamer dan de vorige, al blijft mn voorkeur uit gaan naar een bed...

De volgende ochtend kwamen we aan in Cairns, waar het natuurlijk regende (deed het steeds als we aankwamen), maar waar het wel warm was. Eenmaal aangekomen bleek dat ons hostel geen pick-up had, dus moesten we erheen lopen. Onze boeking (van 2 gratis nachten!) was helemaal goed doorgekomen, dus we konden onze spullen in de kamer achterlaten en Cairns gaan verkennen. We hadden vrij snel door waar ons half uur gratis internet zat, dus dat hebben we maar gebruikt. Ook een ijsje van de mcdonald was natuurlijk een belangrijk programmaonderdeel. Verder vooral door de straten gelopen, langs de zee, maar geen krokodillen gezien, ook al stonden er wel een hoop waarschuwingsbordjes. Aan zee lag ook de lagoon, een zoutwaterzwembad, waar we 's avonds nog even in hebben gezwommen (want tja, als het 's avonds nog steeds lekker warm is...) Ook zijn we nog even naar een ander hostel gelopen, omdat dat goedkoper was en schoner scheen (en bleek) te zijn. Daar hebben we dus de rest van de week geslapen, ze hadden er gelukkig nog bedden vrij.

Zondagochtend hebben we eerst niet zo veel gedaan, tot Roos met het geniale plan kwam om naar Kuranda te gaan. Dus hebben we een buskaartje gekocht, een uur in de bus gezeten en toen waren we er. Kuranda is een dorpje, een beetje alternatief, erg gezellig, 3 markten en, de hoofdattractie denk ik, het ligt in het regenwoud. We hebben er dus een mooie wandeling door het tropisch regenwoud gemaakt. Was erg leuk, het veranderde ook steeds (is dat niet een kenmerk van regenwoud?) en er was allemaal natuur: grote insecten :P Na onze wandeling hebben we het stadje zelf bekeken. Ze hadden er redelijk wat winkeltjes en dus drie markten, die we allemaal bekeken hebben (bijna allemaal dan). Op een van de markten heb ik mn vet coole, oranje, gehandwerkte mobielsok gekocht, dus mn mobiel zal het niet meer koud hebben. Bij een speciaal badwinkeltje heeft Roos een heel lekker ruikende en handgemaakte zeep gekocht, na uitgebreid advies van de verkoper. Om kwart over 4 ging ons busje terug, en dat was de laatste bus. Tussen 3 en 4 gingen alle winkels dicht. Dat was heel grappig om te zien, overdag was het druk en vanaf 3 uur loopt het leeg en om 4 uur was het vrijwel verlaten. Terug in Cairns gingen we heerlijke spaghetti eten met als toetje een ongelooflijk lekker ananas-ijsje!!

Maandagochtend moesten we heel vroeg opstaan, omdat we moesten ontbijten, inpakken en uitchecken voor 20 over 7. Want om 20 over 7.... werden we opgepikt voor onze duikcursus!! Die eerste dag (de totale cursus was 4 dagen) werden we opgepikt door beide instructeurs: Ryan, die de eerste dagen de theorie en het zwembad met ons ging doen, en Corey, die de laatste twee dagen met ons naar de oceaan ging. We hadden een groep van 5 (2 britten, een zwitser en wij) wat wel fijn was (niet zo'n grote groep). Eerst moesten we allemaal formulieren invullen, en daarna hadden we een medische keuring, met bloeddruk en longcapaciteit en evenwicht enzo. (ik bleek trouwens een 'mild long disease' te hebben, maar aangezien ik er weinig last van heb en er ook niks over gezegd werd door die dokter maak ik me daar niet zo druk over:P) Toen iedereen medisch goedgekeurd was, begonnen we met de theorie. Die bestond voornamelijk uit 3 dvd's met vragen erbij. Iedereen begon al na 10 minuten te gapen, maar ik vond eigenlijk nog wel meevallen hoe saai het was. Na die 3 dvd's en vragen hadden we een uur tijd om te lunchen en daarna gingen we naar het zwembad. Het zwembad bleek het beste van Cairns te zijn, dus dat was wel goed. We kregen al onze duikspullen: BCD (vest met/zonder lucht), luchtfles, ademhaalslang, reserveaandemhaalslang, dieptemeter, luchtmeter (voor hoeveel lucht er nog in je fles zit), een ding om lucht in en uit je BCD te laten, gordel met gewichten (zodat je goed blijft zweven in het water), flippers en een masker. Compleet opgetuigd gingen we het water in, eerst in het ondiepe op je knieen, zodat je meteen op kan staan als er iets is. Daar deden we de eerste oefeningen, die we daarna ook in het diepe gingen doen. Het was heerlijk om gewoon zo'n beetje in het water te hangen zonder ook maar iets te doen. De oefeningen waren over het algemeen niet zo moeilijk, al duurde het even voordat we door hadden hoe je elkaar moet redden (als de een out of air is) zodat we als het 'om het echie' was we allebei hartstikke dood waren geweest en gaat het heel erg tegen je instinct in om door te ademen als je je masker af hebt en dus water om en in je neus hebt (wie een snorkel heeft kan het uittesten). Rond een uur of 4 waren we klaar (en koud) en werden we weer netjes bij het hostel afgeleverd, vanwaar we met onze tassen naar het nieuwe hostel gingen. Daar aangekomen hebben we onze tassen achtergelaten, en zijn bijna meteen teruggegaan naar het centrum. We wouden namelijk nog even een brood kopen, om morgen lunch mee te kunnen nemen. Helaas bleek het labour day te zijn en was op labour day alles dicht en wat niet dicht was, was door zn brood heen. Uiteindelijk hebben we maar besloten om een deel van de lunchtijd morgen te gebruiken om brood te kopen. Die avond hebben we een superculinaire (en bovendien lekker) salade gegeten! Ook bleek dat een jongen die we in Griffith hadden ontmoet, Joe, hier ook zat, dat was wel heel grappig, zo iemand die je denkt nooit meer terug te zien en die je dan toch weer ziet.

Dinsdagochtend konden we weer wat later opstaan, want we werden later opgepikt. Als wij werden opgepikt zat alleen Stephan (de zwitser die op de eerste dag zn hoofd stootte in het zwembad en daar een goed zichtbare wond aan over hield) al in het busje, na ons gingen we nog naar een ander hostel om op Becky en Ash te wachten, die waren namelijk altijd te laat. Daarna konden we door naar het kantoor, om het tweede deel van de theorie te doen en het examen te doen. Het examen hadden ze ook in het nederlands, maar dat was zo'n vreemde vertaling (heeft ooit iemand het over een natpak gehad i.p.v. een wetsuit???) dat ik voornamelijk de engelse versie heb gebruikt. Iedereen was geslaagd!! Dus konden we allemaal het tweede deel van de zwembadoefeningen doen. Vandaag moest het goed gaan, want anders mocht je niet naar de oceaan. Gelukkig ging het inderdaad goed, al raakte ik nog een beetje in paniek toen Roos per ongeluk haar reserveademhaalding op zn kop aangaf (toen we moesten doen alsof ik out of air was), want toen kwam er water uit in plaats van lucht, en dat is niet zo praktisch als je probeert te ademen... Maar ik heb het overleefd en uiteindelijk hebben we het ook nog wel helemaal goed gedaan. Dus ook voor de zwembadtest geslaagd en daarmee was ook de tweede duikdag voorbij. In het hostel hebben we snel even gekookt, want 's avonds zouden we naar reefteach gaan: daarover kwam iemand vertellen op onze eerste dag, een soort presentatie van 2 uur over de vissen en koralen van het great barrier reef. Blij dat we erheen gegaan zijn, het was namelijk interessant en leuk om er vast was af te weten als je de zee in duikt, en ze hadden lekkere koekjes (wat natuurlijk niet helemaal onbelangrijk was).

Woensdag was het dan zover: we gingen duiken bij het great barrier reef!! We werden 's morgens weer bij ons hostel opgepikt om naar de haven te gaan. Ik weet niet precies wat ik verwacht had, maar het bleek dat we gewoon met een boot meegingen, waar dus een heleboel mensen een introductieduik (aan de hand van een instructeur) gingen doen, of al een gecertificeerde duik, of alleen snorkelen. Het was dus wel een redelijk grote boot, er waren zo'n 70-80 mensen aan boord denk ik. Eerst gingen we naar het voordek met ons groepje en Corey, waar we een briefing kregen over wat we gingen doen enzo. Het was trouwens een mooie dag, de zon scheen en het was lekker warm :) . Bij het eerste rif aangekomen mochten we eerst snorkelen, omdat we de laatste groep waren die ging duiken (de introductieduikers waren in groepen ingedeeld). En al bij het snorkelen zag ik mn eerste turtle van dichtbij!! Na het snorkelen moesten we nog even wachten, voordat we dan eindelijk bij het great barrier reef gingen duiken!! Ik vond het hier veel makkelijker dan in het zwembad, misschien omdat je meer afleiding hebt en geen zwembadmuren. Het duiken was echt zo onwijs gaaf, al die kleuren, koralen, heel veel vissen. We hebben Nemo ook gezien!! En door de reef teach wisten we ook al een beetje hoe sommige vissen heetten, dat was wel grappig. Mijn favoriete vissen waren de Chocolate-dipped fish (zo heet ie echt!) en natuurlijk alle regenboogkleurvissen. We hebben 2 keer ongeveer een half uur gedoken, bij 2 verschillende riffen. De tweede keer gingen we ook nog die oefeningen weer doen, een paar, de rest was voor morgen, en dat ging in 1x goed! De eerste duiken gingen we ook nog niet zo diep, maximaal zo'n 10m. Toch is het wel heel gaaf om op je knieen op de oceaanbodem te zitten! Na de tweede duik konden we rustig in de zon weer warm worden en opdrogen en zo voeren we terug, met het vooruitzicht op nog zo'n dag! We waren om een uur of 5 terug in Cairns, zodat we voor het eten nog even achter internet konden en een ijsje halen. Terug in het hostel aten we rijst met iets te kerrie-ige kerriesaus, met als toetje chocola van Joe, die bij ons kwam zitten en een paar grote repen chocola had.


Donderdagochtend was de laatste keer dat we door het busje werden opgepikt, dus dat moest maar extra vroeg ;) Op de boot moesten we weer eerst naar het voordek, om te horen wat we vandaag gingen doen en een uitleg over het kompas, dat we vandaag ook gingen gebruiken (slik). Omdat het weer hetzelfde was gingen we naar dezelfde twee riffen. De dag zag er dus best wel hetzelfde uit als gister: eerst weer snorkelen, daarna duiken, lunch, verder varen, weer duiken en terugvaren. Nu gingen we bij beide duiken oefeningen doen en het ging allemaal goed (behalve een keer toen roos niet doorhad wat de bedoeling was, wat ergens best wel heel grappig was omdat ik het wel door had maar onder water kan je het zo lastig uitleggen... maar toen deden we het daarna alsnog en ging ook dat goed). We zagen weer een turtle, nemo en deze keer ook een haai!!! Oke, het was meer een haaitje, maar het was een haai. Na de laatste oefening kregen we allemaal onderwaterapplaus omdat we geslaagd waren! Jeejj, onze PADI op zak! Toen moesten we dus nog wat papierwerk doen zodat we ook echt een (tijdelijk) certificaat hadden. Wederom terugvaren met de zon op het dek. 'S avonds zouden we met onze groep en instructeur(s) bij een bar. 4 van de 6 (ook nog iemand die het eerste deel ergens anders gehaald had) waren er om een heerlijke kwart-kleine pizza en 10 patatten te eten en 's avonds kwamen Corey en Ryan ook, net als nog wat andere crewleden van vandaag, die niet allemaal even nuchter meer waren.

Vrijdag was alweer onze laatste dag in Cairns. We moesten op tijd op, zodat we het busje naar het vliegveld niet misten en ook ons vliegtuig niet. Op het vliegveld was het trouwens wel vaag, want ze hebben niet eens onze paspoorten bekeken, alleen misschien mijne stiekem, bij het droppen van de bagage. Ze zijn dus blijkbaar zo niet streng met binnenlandse vluchten, alleen met fruit... En dat hadden we deze keer niet eens bij ons :P . Iedereen had ons gewaarschuwd dat het zo warm zou zijn in Alice Springs, dus toen we uit het vliegtuig stapten bij een strakblauwe lucht waren we onaangenaam verrast door de superkoude wind. Het vliegveld van Alice Springs was wel heel schattig klein, voor degenen die het kennen, ik denk ongeveer zo groot als Rotterdam airport...

Over Alice Springs vertel ik in mn volgende blog, want anders wordt deze zo lang dat niemand hem meer wil lezen:P

Heel veel groetjes vanuit het land Down Under