Terelj en Ulaanbaatar

Semeno! (hallo, zoals het klinkt in het Mongools)

Vanavond is alweer de laatste avond in Mongolië. De twee weken die we hier hadden zijn snel voorbij gegaan. In mijn vorige blog schreef ik dat we weer een tour zouden doen, daar heb ik toch wel een beetje overdreven, haha! Ons tweede uitje vanuit Ulaanbaatar was naar Terelj National Park, waar we in een ger verbleven samen met een aantal andere backpackers. Bij de prijs was ook een uurtje paardrijden per dag inbegrepen, dus dat hebben we ook nog even weer gedaan. Terelj is een heel mooi park, in de bergen, met veel groen en rotsen. Een bijzonderheid is de turtle rock, een gigantische rotsformatie die heel erg op een schildpad lijkt –echt, zonder dat je al je fantasie erbij nodig hebt- ik heb alleen geen foto’s die ik nu online kan zetten om het bewijs te laten zien, dus wie heel nieuwsgierig is moet het maar even op internet opzoeken.

De eerste dag bleek Jolien helaas iets verkeerds te hebben gegeten, dus die heeft een middag en avond op bed gelegen, terwijl ik met een paar anderen een rondje te paard deed. Dit eerste rondje viel een beetje tegen, met twee Koreanen die niet konden rijden, een rechte weg door het bebouwde gebied heen en weer, kortom: toeristenrondje (natuurlijk was het wel leuk om even weer op een paardje te zitten). Daarna heb ik nog even een stukje gelopen, waarbij ik op een prachtig veld uitkwam, vol kleurige en geurige bloemen!

De volgende dag was Jolien gelukkig weer een stuk beter en zijn we met onze groep (een sloveens stel, een koreaans stel, een jongen uit Hongkong en wij) naar een tempel vlakbij gewandeld. De weg naar de tempel was aangekleed met borden met Boeddhistische spreuken, die echt heel onbegrijpelijk waren, maar wel interessant. Ze bestonden vaak uit vergelijkingen, waarvoor naar ons idee bepaalde (symbolische) voorkennis nodig was. De tempel was mooi, kleurrijk als gewoonlijk. ’S Middags en ’s avonds regende het bijna onafgebroken, zodat we ook de binnenkant van de ger goed hebben leren kennen.

Ook de volgende dag regende het nog geregeld, maar was het gelukkig af en toe ook droog. We hebben toen onze resterende twee paardrijuren samengevoegd en een mooie rit gemaakt. Dit keer konden we wat verder, uit de toeristenvallei weg en hebben we ook stukken gedraafd en een stukje gegaloppeerd, kortom: een leuke rit! De rest van de dag hebben we weinig meer gedaan, gehinderd door de regen. Een klein wandelingetje hebben we nog wel gemaakt. Inmiddels waren de andere backpackers terug naar Ulaanbaatar (je kon zelf kiezen hoe lang je wou blijven) en waren er drie nieuwe mensen gekomen. Ook met hen was het gezellig. ‘S avonds hadden we ook een lekker vuurtje, zodat we heerlijk warm gingen slapen. De laatste dag was het weer een stuk beter, dus konden we nog even een berg met rots beklimmen, naar een enorme steen die daar bovenop stond, heel gaaf! Aan het eind van de ochtend werden we weer opgehaald, gezellig met vier man op de achterbank van een niet al te grote auto...

Terug in Ulaanbaatar hadden we nog een paar dagen. Deze dagen hebben we lekker rustig aangedaan; naar een markt geweest (groot en volgepropt), het nationaal museum bekeken (heel interessant, mooie collectie), Joliens visum opgehaald (yes! Helemaal gelukt) en de stad doorgewandeld om eten, drinken en souvenirs te kopen en natuurlijk te genieten van de zon, vrijheid en alle mooie kleuren hier! En dat was het dan alweer, onze tijd in Mongolië zit er bijna op. Morgenmiddag stappen we in de trein, die ons in ongeveer 24 uur naar Irkutsk, Rusland zal brengen, ik ben heel benieuwd!

Groeten!